Inlog auteurs
inloggen bij Toets
Hulp bij wachtwoord
Geen account?
word lid
Home / Blogs

Mislukt agrarisch natuurbeheer, versie 2.0

De maaibalk was er weer vroeg bij dit jaar. Vanwege de milde winter werden grote arealen agrarisch grasland al in april gemaaid, midden in het broedseizoen en geheel in strijd met de Flora- en faunawet. Op Europees niveau maakt men zich ook zorgen over de ecologische verarming van het agrarisch gebied en men zet zijn krachtigste wapen in: geld (want wetgeving blijkt dus niet te werken in agrarisch gebied).

Vanaf 2015 dienen agrariërs minimaal 7% van hun gronden ecologisch te beheren om in aanmerking te komen voor Europese bedrijfstoeslagen. Die 7% Ecological Focus Area’s (EFA) is uiteraard een minimaal overblijfsel na jarenlang agrarisch lobbywerk, maar in potentie lijkt dit toch een reële stap naar een agrarisch gebied met meer natuurwaarden. En toch gaat dit de weidevogels en aanverwante graslandnatuur geen spat helpen, om twee redenen:

1. Eén van deze vergroeningseisen is de verplichting om blijvend grasland in stand te houden. Graslandvernieuwing speelt hierbij echter geen rol. De huidige agrarische praktijk van gemiddeld eens per vijf jaar doodspuiten van de grasmat met glyfosfaat (buiten de landbouw inmiddels verboden) en herinzaaien met soortenarme BG-mengsels kan dus gewoon doorgaan. En het is juist die eenvormigheid van de agrarische graslanden en het daardoor ontbreken van variatie in structuur, kruiden en insecten die een groot aandeel heeft gehad in de ontluistering van de graslandnatuur in agrarisch gebied. Staatsecretaris Dijksma is door de Tweede Kamer daarom specifiek gevraagd eisen te stellen aan de ecologische kwaliteit van agrarisch grasland. De staatsecretaris heeft hier echter geen boodschap aan (weer dat effectieve landbouwlobby-werk) en stelt dat het stimuleren van kruidenrijke graslanden het terrein is van het agrarisch natuurbeheer.

2. Tja, agrarisch natuurbeheer… Dat was al geen ecologisch succes vanwege de zeer soepele eisen die eraan werden gesteld, maar vooral in de rundveehouderij was er nog wel enige animo voor. De superheffing maakte immers dat een boer toch niet op al zijn hectares voluit kon produceren dus dan was betaald natuurbeheer een te overwegen alternatief. Met het opheffen van de melkquotering vanaf 1 januari 2015 vervalt dat argument; voluit melk produceren levert straks (veel) meer op dan een paar hectares reserveren voor natuurbeheer.

Conclusie: er zal weer met een hoop geld voor agrarische natuur worden geschoven, waarover door veel dure mensen lang zal worden vergaderd, maar de agrarische graslandnatuur schiet er niets mee op.

Senior ecoloog Rho Adviseurs

Reacties

Renda ©2024. All rights reserved.