De minister van EZ verzocht de Commissie advies uit te brengen over de kwaliteit van het uitgevoerde onderzoek. De Commissie vindt dat de studie een redelijk overzicht geeft van alle aspecten van schaliegaswinning. Deze afbakening gaat echter uit van een te beperkte opvatting van het begrip veiligheid. Daardoor komen bovengrondse effecten zoals kwaliteit van de leefomgeving en gevolgen voor natuur en landschap nauwelijks aan bod. De Commissie vindt dit een tekort. Hierdoor is een afgewogen besluit over de start van vervolgprocedures nog niet mogelijk.

Daarnaast concludeert de Commissie op basis van de studie onder meer dat wet- en regelgeving niet voldoende op orde zijn om risico’s te ondervangen. Zo heeft het ‘fraccen’ geen duidelijke plaats in de regelgeving. Schaliegaswinning dichtbij bestaande breuken in de ondergrond  kan aardbevingen opwekken. Het is daarom essentieel om de nabijheid van breuken van te voren uit te sluiten. Verder is het risico op vervuiling van het grondwater beheersbaar als de juiste technische maatregelen genomen worden en goed wordt omgegaan met afvalwater. Tot slot concludeert de commissie dat risico’s in de praktijk veelal door menselijk falen ontstaan en dat het Staatstoezicht op de Mijnen een essentiële rol speelt als toezichthouder. Die moet daarvoor wel voldoende capaciteit hebben.